زمان

از دﯾﺪﮔﺎه ارﺳﻄﻮ ﺣﺮﮐﺖ ﺑﺮﺳـﻪ ﻧـﻮع اﺳـﺖ : ﮐﻤـﯽ ، ﮐﯿﻔـﯽ و ﻣﻮﺿﻌﯽ . ﺣﺮﮐﺖ ﮐﯿﻔﯽ دﮔﺮﮔﻮن ﺷـﺪن اﺳـﺖ . ﺣﺮﮐـﺖ ﮐﻤـﯽ ﺗﻐﯿﯿﺮ در اﻧﺪازه اﺳﺖ، ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮐﺎﻫﺶ و اﻓﺰاﯾﺶ ﺣﺮﮐـﺖ ﻣﻮﺿـﻌﯽ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﮑﺎن اﺳﺖ . ﻣﻨﻈﻮر ارﺳﻄﻮ از ﺣﺮﮐـﺖ در ﺗﻌﺮﯾـﻒ زﻣـﺎن ﻫﻤﯿﻦ ﺣﺮﮐﺖ ﻧﻮع ﺳﻮم اﺳﺖ . ارﺳﻄﻮ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ ﯾﺎ زﻣﺎنﺑﺮﺣﺮﮐﺖ ﻣﻨﻄﺒﻖ اﺳﺖ ﯾﺎ ﻣﻔﻬﻮﻣﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺣﺮﮐﺖ در ارتباط اﺳﺖ . ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﻧﻤﯽﺗﻮان ﮔﻔﺖ زﻣﺎن ﺗﻨﺪ ﯾﺎ ﮐﻨﺪ اﺳـﺖ، ﺑﻠﮑﻪ ﺗﻨﺪي و ﮐﻨﺪي ﺑﺎ ﮐﻤـﮏ زﻣـﺎن ﺗﻌﺮﯾـﻒ ﻣـﯽ ﺷـﻮﻧﺪ، ﺗﻨﻬـﺎ ﺣﺮﮐﺖ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺗﻨﺪ ﯾﺎ ﮐﻨﺪ ﺑﺎﺷﺪ . اﻟﺒﺘـﻪ واﺣﺪ اﻧﺪازه ﮔﯿﺮي زﻣﺎن ﻣﺎﻧﻨﺪ واﺣﺪ اﻧﺪازه ﮔﯿﺮي ﺣﺮﮐﺖ ﺑـﺪون ﺟﻬﺖ ﻧﯿﺴﺖ ﺑﻠﮑﻪ ﮐﻤﯿﺘﯽ ﺑـﺮداري اﺳـﺖ ﮐـﻪ ﺟﻬـﺖ آن ﺛﺎﺑـﺖ اﺳﺖ و ﻃﻮل آن ﻧﻤﺎﯾﻨﺪه ﮔﺬر زﻣﺎن اﺳﺖ . ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺘﻮان ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﻣﻬﻢﺗﺮﯾﻦ ﻧﮑﺘﻪاي ﮐﻪ ارﺳـﻄﻮ ﺑـﻪ آن ﭘـﯽ ﺑﺮده اﺳﺖ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ زﻣﺎن ﺗﺮﮐﯿﺒﯽ اﺳﺖ از ﻣﻔﺎﻫﯿﻢ ﺗﻐﯿﯿـﺮ و ﺳﮑﻮن . او ﺑﻪ اﯾﻦ ﻧﮑﺘﻪ اﺷﺎره ﮐﺮد ﮐﻪ ﺳـﺎﺧﺘﺎر ﺗﺮﺗﯿﺒـﯽ ﻫـﻢ در ﺣﺮﮐﺖ و ﻫﻢ در زﻣﺎن وﺟﻮد دارد .ﺟﺴﻤﯽ ﮐﻪ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮد و درزﻣﺎﻧﯽ اﯾﻨﺠﺎ و در زﻣﺎﻧﯽ دﯾﮕـﺮ در ﺟﺎﯾﯽ دﯾﮕﺮ واﻗﻊ ﺷﺪه اﺳﺖ، اﻣﺎ اﯾﻦ ﻫﻤﺎن ﺷﯽ اﺳﺖ ﮐـﻪ ﺣـﺎلا ﺟﺎ ﺑﻪ ﺟﺎ ﺷﺪه و ﺷﺒﯿﻪ اﯾﻦ اﺗﻔﺎق در ﻣـﻮرد ﻣﻔﻬـﻮم زﻣـﺎن ﺣـﺎل ﺻﺎدق اﺳﺖ . در زﻣﺎن ﺣﺎل از ﻃﺮﻓﯽ دو ﻣﻔﻬﻮم ﺑﺮﻫﻢ ﻣﻨﻄﺒﻘﻨـﺪ . و از ﻃﺮف دﯾﮕﺮ ﺑﺎ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﻣﺘﻔﺎوﺗﻨﺪ . ﻫﺮ دو ﻣﻔﻬﻮم ﺣﺮﮐـﺖ و زﻣﺎن در ﺧﻮدﺗﻮاﻟﯽ و ﺗﺪاوم را دارﻧﺪ در اداﻣﻪ اﯾﻦ ﻓﻠﺴﻔﻪ ارﺳﻄﻮ ﻣﯽﭘﺮﺳﺪ آﯾﺎ در ﺣﺮﮐﺖ ﻫﻢ ﺣﺮﮐـﺖ وﺟﻮد دارد ؟ آﯾـﺎ در ﺗﻐﯿﯿـﺮ ﻫـﻢ ﺗﻐﯿﯿـﺮ وﺟـﻮد دارد ؟ ﭘﺎﺳـﺦ او ﻣﻨﻔﯽ اﺳﺖ ! اﺳﺘﺪﻻل او ﭼﻨﯿﻦ اﺳﺖ : اﮔﺮ A ﯾﮏ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺑﺎﺷﺪ و B ﺗﻐﯿﯿﺮ A،B ﺗﻐﯿﯿﺮ ﯾﮏ ﺗﻐﯿﯿﺮ اﺳﺖ . اﯾﻦ ﺗﻐﯿﯿﺮ را C ﺑﻨﺎﻣﯿﺪ و ﻫﻤﯿﻦ ﻃﻮر اداﻣﻪ دﻫﯿﺪ اﯾﻦ ﻣﺮاﺣﻞ را ﻣﯽﺗـﻮان ﺗـﺎ ﺑـﯽ ﻧﻬﺎﯾـﺖ اداﻣـﻪ داد و ﻫﺮﮔـﺰ روز ﺷـﺪن ﺷـﺮوع ﻧﻤﯽﺷﻮد زﯾﺮا ﻫﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﺗﻐﯿﯿﺮي ﮐﻪ ﭘﯿﺶ ﻧﯿﺎز آن ﺗﻐﯿﯿﺮ دﯾﮕـﺮي ﻧﯿﺴﺖ ﻧﻤـﯽ رﺳـﯿﻢ . ﻫﺮﮔـﺰ ﻣﺮﺣﻠـﻪ اوﻟﯿـﻪ اي ﻧـﺪارﯾﻢ، ﺑﻨـﺎﺑﺮاﯾﻦ ﺳﺎﺧﺘﺎر ﺗﺮﺗﯿﺒﯽ ﻧﯿﺰ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. اﯾـﻦ اﺳـﺘﺪﻻل ﺷﺒﯿﻪ ﭘﺎرادوﮐﺲ زﻧﻮن اﺳﺖ .